مراقبتهای بعد از کاشت مو،پیوند مو بسیار تاثیرگذار در نتیجه کاشت مو وکاهش عوارض کاشت مو می باشد

ظاهراً سه رویکرد اصلی برای مراقبت پس از کامل‌شدن کاشت مو  وجود دارد.

بصورت سنتی، برای پوست سر فرد بانداژ می‌بندند تا منطقه‌ی کاشته شده پوشیده‌شود. سپس بیمار می‌تواند به منزل برود و روز بعد جهت برداشتن بانداژ و معاینه‌ی ایمپلنت‌ها به کلینیک مراجعت نماید. روش دیگر استفاده از گاز آغشته به محلول نمکی  در محل ایمپلنت و بانداژ آن است. بیمار چند ساعتی را این‌گونه در کلینیک می‌ماند و سپس بانداژ برداشته و بیمار راهی منزل می‌گردد. در هر یک از این سناریوها چند لایه گاز برای جایگاه ایمپلنت استفاده می‌شود و سپس بانداژ بلندی اطراف زخم سر بسته می‌شود تا گاز را در محل خود ثابت نگه دارد. بانداژ تا حدی بر پوست سر فشار وارد می‌کند و همین امر در کاهش هرگونه خون‌ریزی احتمالی مؤثر خواهدبود. اگرچه در سال‌های اخیر، به ویژه از زمان پیوندزدن واحد فولیکولار  و میکروگرافتینگ ، دیگر به هیچ عنوان پوست سر بیمار بانداژ نمی‌شود. اینکه بعد از کاشت مو (ایمپلانتاسیون) از بانداژ استفاده‌شود یا نشود به بحث داغی در بین جراحان پیوند مو مبدّل شده‌است. برخی بانداژ می‌کنند و برخی نه و اینکه پوست سر بیمار پس از کاشت بانداژ شود یا نشود، کاملاً به نظر شخصی جراح پیوند بستگی دارد.

مراقبتهای بعد از کاشت مو

در بانداژکردن پوست‌سر مزایا و معایبی وجوددارد. از مزایای واضح آن این‌ست که بانداژ ضمن التیام ایمپلنت‌ها در پوست‌سر، از آن‌ها حفاظت و خون‌ریزی احتمالی را به خود جذب می‌کند. از معایب آن این‌ست که بسته‌شدن بانداژ “علامت” عمل جراحی ‌است. با این وجود در اکثر موارد بستن بانداژ، بیش از 24 الی 48 ساعت روی سر نمی‌ماند و می‌توان به سادگی با گذاشتن کلاه در انظار عمومی ظاهرشد. بعلاوه بهترین راه‌ برای فرار از پرسش‌ دیگران می‌تواند این باشد که دو روز اول پس از عمل، فرد در خانه بماند و بیرون نرود. بسته به این‌که چه روشی مورد استفاده قراربگیرد، یعنی بستن بانداژ یا نبستن آن، کلینیک توصیه‌های لازم را برای 24 ساعت آینده، یعنی مراجعه‌ی بعدی به کلینیک که معمولاً روز بعد است، به بیمار ارائه خواهدداد.

نگهداشتن فولیکول‌ها در محل کاشت مو

ایمپلنت‌هایی که از همه بیشتر احتمال افتادن دارند، آن‌هایی هستند که در آخر کاشته می‌شوند، اما در واقع فولیکول‌های موی کاشته‌شده تقریباً همیشه به دل‌خواه خود در محل باقی می‌مانند. خون‌ریزی اندک در لبه‌های برش برای زدن پیوند خود همانند “چسبی” عمل می‌کند تا بخش پیوندی را سر جایش نگه‌دارد. با گذشت زمان ایمپلنت مو تکمیل می‌شود و آن فولیکول‌هایی که ابتدا در خط مو کاشته شده‌بودند، با این چسب خونی بطور کامل در سر جای خود تثبیت می‌شوند. البته این دقیقاً همان‌ وظیفه‌ای است که از خون توقع می‌رود. با خون‌ریزی، خون در معرض هوا قرار می‌گیرد و این امر سبب براه‌اندازی آبشاری از وقایع خونی‌ست که منجر به لخته‌شدن خون می‌گردد. لخته‌شدن سبب مهر و موم زخم باز و بهم آوردن هر چه سریع‌تر لبه‌های آن می‌شود. بعلاوه تشکیل فیبرین را فعال می‌سازد و فیبرین در جایگاه زخم تولید شبکه‌ای تورمانند می‌کند. این کار به چسب کمک می‌کند تا زخم را به یکدیگر برساند و چهارچوبی بسازد که بر روی آن سلول‌های اطراف زخم به درون آن رشد نمایند و هر چه زودتر بهبودی حاصل شود. در زخم‌های بزرگ زمان بیشتری طول می‌کشد تا خون لخته شود و بتواند روی زخم را ببندد. از همین‌رو التیام زخم هم زمان بیشتری می‌طلبد. در دو روش میکروگرافتینگ و پیوند واحد فولیکولار، زخم حاصله بسیار کوچک است و خون ظرف چند دقیقه لخته می‌شود و ظرف چند ساعت پروسه‌ی التیام زخم آغاز می‌گردد.

8ساعت پس از کاشت

حدود 8 ساعت پس از کاشت(ایمپلنتاسیون)، کم کم اثر تزریق بی‌حسی موضعی از بین می‌رود و این زمانی‌ست که بیمار بیشترین احساس ناراحتی را خواهدداشت. در اکثر مواقع درد در قسمت دهنده بیش از قسمت گیرنده است، زیرا در عمل، زخم قسمت دهنده بزرگ‌تر از قسمت گیرنده خواهدبود. در بسیاری از کلینیک‌ها بیمار با چند قرص استامینوفن کدئین‌دار یا داروی معادل آن راهی منزل می‌شود. معمولاً همین‌که درد به حداقل ممکن برسد کافی‌ست، اما نباید بیمار انتظار داشته‌باشد که درد بطور کامل از بین برود. بعلاوه ممکن است برای چند شب اول برای بیمار قرص‌ خواب‌آور تجویز شود. البته پس از گذشت 24 ساعت درد کم وبیش از بین می‌رود. اگر درد همچنان به قوت خود باقی بود، بیمار باید با کلینیک تماس بگیرد. درد مداوم یکی از علائم ورود عفونت به یک یا چند جایگاه زخم است و مسئولان کلینیک باید هر چه سریع‌تر به این موضوع رسیدگی نمایند.

24 الی 48 ساعت اول پس از پیوند مو

با این وجود طی 24 الی 48 ساعت اول پس از پیوند،

مراقبتهای بعد از کاشت مو

بسیار مهم است

و بایدبینهایت مراقب فولیکول‌های موی کاشته‌شده بود. البته بسیار حالت نادریست که پیوندی بی‌افتد اما اگر ظاهر خشک‌شده‌ای به خود نگرفتند و به نظر می‌رسید که در حال افتادن هستند و بیمار هنوز در کلینیک هست، می‌توان با یک ضربه آن‌ها را به سر جای خود برگرداند. احیاناً اگر بعد خروج بیمار از کلینیک این اتفاق افتاد، بعید است بیمار بتواند کار زیادی برای نجات آن‌ها بدهد. البته می‌توان ضمن گذاشتن گرافت‌ها در محلول نمکی (یعنی مخلوط آب و نمک) و دمای حدود 4 الی 8 سانتی‌گراد، با کلینیک تماس گرفت و از امکان احیای گرافت مطمئن شد. این‌کار امکان‌پذیر است، اما هیچ تضمینی برای موفقیت‌آمیزبودن آن وجود ندارد. البته دوباره یادآور می‌شویم که احتمال افتادن پیوند بسیار بسیار نادر است. بزرگ‌ترین مسأله در 24 ساعت اول پس از کاشت مو احتمالاً بهترین حالت خوابیدن به نحوی می‌باشد‌که هیچ آسیبی به ایمپلنت‌ها نزد. بسته به اینکه پوست سر بیمار بانداژ دارد یا ندارد، باید کلینیک بهترین توصیه‌های ممکن برای فرد را ارائه دهد. ممکن است لازم باشد فرد در شب اول بصورت نشسته بخوابد و هیچ تماسی با متکا نداشته‌باشد. معمولاً طی 24 ساعت اول بیمار نباید سر خود را بشوید، در واقع اصلاً نباید به آن دست بزند. بعلاوه طی 3 روز اول پس از جراحی بیمار نباید سر خود را با شامپو ی معمولی و بصورت معمولی  بشوید. پوست سر بیمار طی قرار بعدی در کلینیک تمیز خواهدشد.در 24 الی 48 ساعت اول انتظار می‌رود پوست سر سفت‌تر شود. اما جای نگرانی نیست، این حالت برای همه‌ی افرادی که پیوند مو انجام می‌دهند، امری معمولی می‌باشد. با این وجود اگر خون‌ریزی بیمار ساعت‌ها پس از پایان کار و بطور مشخص پس از 24 ساعت همچنان ادامه داشت، احتمال اینکه تا بند آمدن خون‌ریزی، برای یک روز دیگر بستن بانداژ تجویز شود، زیاد است. در این صورت روز بعد آن، دوباره بیمار باید به کلینیک مراجعه نماید، تا بانداژ برداشته‌شود. هدف این‌ست که تا حد ممکن بانداژ برای مدت کمتری روی سر بیمار بماند، زیرا اگر گرافت‌ها در معرض هوا باشند سریع‌تر بهبود پیدا می‌کنند. در بیشتر کلینیک‌ها به بیماران کرم یا محلول آنتی‌بیوتیک داده می‌شود تا بیمار به مدت چند روز و به آرامی روی قسمت‌های دهنده و گیرنده‌ی پیوند بمالد. ظرف سه روز احتمالاً پوست سر اندوده‌تر می‌شود، اما نباید تا روز سوم بیمار به هیچ عنوان نباید با شامپوی معمولی و بطور معمولی  شستشو نماید.

بطور عمومی، روز بعد عمل بیمار به کلینیک مراجعه می‌کند و جراح جایگاه زخم و گرافت‌ها را از این نظر که همگی سرجای خود هستند، جهت‌گیری مناسبی دارند و  اینکه بیش از اندازه به داخل فرو نرفته‌اند که  موجب اخلال در روند بهبود شوند ، مورد معاینه قرار می‌دهد. این قسمت‌ها معمولاً خونی و اندوده‌اند. بهمین‌خاطر در کلینیک به آرامی با محلول استریل و پدهای گازی و سوآب‌های سرپنبه‌ای تمیز می‌شوند. شاید به آرامی و احتیاط از شامپو هم استفاده شود و سر شسته و سپس خشک شود. اما در این حالت با دقت و به خوبی گرافت‌ها پوشیده می‌شوند. در صورتی‌که بیمار دیگر خون‌ریزی نداشته‌باشد، احتیاجی به بانداژ مجدد نخواهدبود. در صورتی که بیمار تمایل ندارد دیگران شاهد پیوند موهای جدید در هفت روز اول باشند، می‌تواند از یک کلاه گشاد استفاده کند که کاملاً به سر نچسبد. البته باید این کلاه سوراخ‌هایی داشته باشد تا پوست سر در زیر کلاه گرم نشود و توصیه می‌شود تنها در صورت لزوم گذاشته‌شود. اگر گرافت‌ها در معرض هوا باشند، بسیار سریع‌تر و بهتر بهبود پیدا می‌کنند. لازم به ذکر است که پوست سر بیمار نباید دچار آفتاب‌سوختگی بشود که این حالت می‌تواند روند بهبودی را به تأخیر بی‌اندازد.

مراقبتهای بعدازکاشت مو

اکثر بیماران 1 الی 4 روز پس از عمل دچار ورم می‌شوند. این حالت می‌تواند یک هفته یا بیشتر تداوم داشته‌باشد و در موارد اندکی آنقدر بد باشد که فرد حتی نتواند چشم‌های خود را به درستی باز نماید. خواب در وضعیت نشسته یا با زوایه‌ی 45 درجه می‌تواند به تخفیف این ورم کمک نماید. مالیدن یک کیسه نخود فریزری یا امثال آن به محل تورم هم می‌تواند در کاهش ورم نقش داشته‌باشد. اما باید توجه داشت که یخ یا نخود فریزری نباید بطور مستقیم به ایمپلنت‌ها مالیده‌شود. بیمار باید در حد امکان از قرارگیری در معرض محیط و هوای آلوده بپرهیزد و نباید دست کم ظرف دو هفته پس از کاشت مو، در استخرهای عمومی یا آب آلوده شنا کند. در کلینیک به بیمار محلول یا کرم ضدعفونی‌کننده یا آنتی‌بیوتیک داده می‌شود تا بیمار با مالیدن آن به محل‌های دهنده‌ی پیوند و گیرنده‌ی آن، احتمال عفونی‌شدن زخم‌ها را به حداقل ممکن برساند.

در اکثر کلینیک‌ها توصیه می‌شود که بیمار پس از گذشت سه روز به آرامی موی خود را بشوید. معمولاً برای شستشوی ملایم‌تر توصیه می‌شود به جای قرارگرفتن زیر دوش از لگن روشویی برای اینکار استفاده‌شود. بعلاوه این‌کار کمک می‌کند تا پوست سر با آب اندک، خیس خیس و شامپوزدن و زدودن پوسته‌ی اندوده‌ی سر آسان شود. پس از شستشوی آرام، باید گذاشت مو در معرض هوا خشک شود. از خشک‌کننده‌های برقی مو بخصوص انواع داغ آن باید پرهیزنمود. اگر بیمار ساکن مناطقی با آب و هوای گرم است یا ورزش می‌کند و تعرقش زیاد است، باید پس از هر بار عرق‌کردن، تا آنجا که امکان دارد سریع موهای خود را بشوید. زیرا باکتری‌ها در محیط مرطوب بهتر رشد می‌نمایند و تعرق احتمال بروز عفونت را بالا می‌برد. اکثر کلینیک‌های کاشت مو توصیه می‌کنند که هر روز موهای خود را بشویید تا پوسته‌های اندوده‌ی سر تا حد ممکن سریع‌تر از پوست سر زدوده‌شود. بیمار حتماً باید توصیه‌های تخصصی لازم را از کلینیک خود بگیرد.

هفت روز پس از عمل

در اکثر کلینیک‌ها از ساختارهای پایداری استفاده می‌شود که لازم است از جایگاه دهنده برداشته‌شود. معمولاً 7 الی 10 روز پس از عمل قرار ویزیتی برای بیمار جهت برداشت آن‌ها گذاشته می‌شود. بیمار می‌تواند به کلینیک کاشت مو برای برداشت آن‌ها مراجعه کند و یا اگر منزلش از محل کلینیک دور باشد با مراجعه به پزشک‌خانواده‌ی خود، او این‌ کار را انجام خواهدداد.

پوسته‌های اندوده‌ی رو و اطراف گرافت‌ها باید در هفته‌ی اول تا سوم پس از عمل شروع به افتادن کنند. اگر آن‌ها مرطوب نگه داشته‌شوند، سریع‌تر از گرافت‌ها جدا می‌شوند. چندین روش برای این کار وجود دارد و کلینیک به بیمار روش مرجح را خواهدگفت. برای برخی ممکن است استفاده از محلول نمکی توصیه شود و به برخی موادی همچون روغن‌های حاوی ویتامین E داده می‌شود. این مواد پیش از شستشوی پوست سر با شامپو، به آرامی مالیده می‌شوند.

فولیکول‌های موی کاشته‌شده معمولاً از 2 الی 6 هفته پس از کاشت مو می‌ریزند. خود فرآیند کاشت سبب می‌شود آن‌ها از منبع تغذیه‌شان به مدت چند ساعت جداشوند. این شُک وارده به فولیکول مو معمولاً آن‌ها را به وضعیت استراحت تلوژن  می‌برد. با گذشت چند هفته بعد از عمل، فیبرهای (رشته‌های) مو می‌ریزند (البته فولیکول‌هایشان رشد کرده‌اند). این حالت تقریباً اجتناب‌ناپذیر است و کار زیادی نمی‌توان برای آن انجام داد. رشد موی جدید از حدود 10 هفته پس از عمل آغاز می‌گردد. تمامی گرافت‌ها در یک زمان شروع به رشد نمی‌کنند، پس اگر در ابتدا رشد موها یکدست نبودند، جای نگرانی نیست. این حالت کاملاً طبیعی می‌باشد. از آنجایی‌که مو تنها با سرعت حداکثر 0.35 میلی‌متر در روز رشد می‌کند، مدت زمان زیادی لازم است تا اندازه‌ی موی بیمار به آن حدی برسد که قابل شانه‌زدن و حالت دادن باشد. اما تا 6 ماه پس از عمل، موها باید آنقدر رشد کرده‌باشند که بتوان نتیجه‌ی پیوند را بررسی نمود. البته نتیجه‌ی قطعی تنها پس از گذشت 9 ماه محقق می‌گردد. فیبر (رشته‌ی) مویی که در آغاز رشد می‌کند، ممکن است با موی طبیعی خیلی فرق داشته‌باشد. اما فولیکول‌ها به مرور جا می‌افتند و تا 14 ماه پس از عمل پیوند کیفیت مو بهتر خواهدشد.

به منظور اینکه فرآیند بازرویش مو سرعت پیداکند، برخی از جراحان کاشت مو استعمال minoxidil را از روز سوم پس از کاشت‌مو تجویز می‌نمایند. این ماده بطور مستقیم رشد مو را تحریک می‌کند، به طوری که باید بهبود فولیکول مو تسریع شود. اما برخی از افراد به ترکیبات موجود در فرمولاسیون اکثر minoxidil ها حساسیت دارند و نمی‌توان برای همه تجویز نمود. از همین‌رو مصرف آن باید از طرف کلینیک تجویزگردد.